Η νέα τάση της τελευταίας δεκαετίας θέλει τα σύγχρονα αυτοκίνητα να χαρακτηρίζονται από χαμηλή κατανάλωση καυσίμου και όχι τόσο ανεβασμένες επιδόσεις. Σίγουρα σε κάποια μοντέλα μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ των 2 (πχ υβριδικά), συνήθως όμως ο μέσος οδηγός τείνει να προτιμά το μοντέλο με το οποίο η επίσκεψη στο βενζινάδικο θα γίνεται αραιά! Με συγκεκριμένες τεχνικές οδήγησης και με την κατάλληλη οδηγική συμπεριφορά, η κατανάλωση μπορεί να πέσει αισθητά.
Κατάλληλη προετοιμασία
Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας της οικονομίας είναι η προετοιμασία, τα θέματα δηλαδή που πρέπει να λυθούν πριν ξεκινήσει η οδήγηση. Αρχικά, η πιο απλή κίνηση είναι να αφαιρεθούν τα βαριά αντικείμενα από την καμπίνα (πχ εργαλεία) και να ελεγχθεί ο κινητήρας από άποψης συντήρησης. Το φίλτρο αέρα είναι καθοριστικός παράγοντας, αφού όταν είναι βρώμικο με σκόνες επηρεάζει το σύστημα εισαγωγής και τα μπεκ. Τα μπουζί επίσης πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση, όχι καμμένα και καθαρά από καπνό ώστε να βγάζουν τον προβλεπόμενο σπινθήρα. Η λίπανση του κινητήρα με το κατάλληλο λάδι είναι σημαντική διότι μειώνει τις τριβές, οι οποίες είναι μια από τις βασικές μορφές απώλειας ενέργειας και πρέπει να διατηρούνται στο ελάχιστο όριο.
Έλεγχος ελαστικών
Τα ελαστικά με τη σειρά τους είναι ένας από τους παράγοντες που αυξάνουν την κατανάλωση όταν είναι σχεδόν ξεφούσκωτα. Δημιουργείται δηλαδή περισσότερη τριβή με το οδόστρωμα, μιας και τα ξεφούσκωτα ελαστικά έχουν μεγαλύτερη εφαπτόμενη επιφάνεια σε σχέση με ένα σωστά φουσκωμένο ελαστικό. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει τα λάστιχα να φουσκώνονται στο μέγιστο, αλλά αντίθετα στην ποσότητα που προβλέπει ο κατασκευαστής (πχ 30 psi ή 2 bar).
Τρόπος και τεχνικές οδήγησης
Όσον αφορά τον τρόπο οδήγησης τώρα, μια από τις πιο γνωστές τακτικές για χαμηλή κατανάλωση καυσίμου είναι η οδήγηση σε ένα συγκεκριμένο εύρος στροφών, όπου ο κινητήρας αποδίδει τη μέγιστη απόδοση. Αυτό για πολλούς βενζινοκινητήρες είναι στις 2000-3000 στροφές ανά λεπτό. Όταν οι στροφές πλησιάζουν το κόκκινο (πάνω από 5000 στροφές), αλλά και όταν ο κινητήρας σκορτσάρει (κάτω από 1000 στροφές), η κατανάλωση αυξάνεται ραγδαία. Το να υπάρχει μια «ροή» κίνησης είναι επίσης πολύ έξυπνο. Αυτό πρακτικά σημαίνει αλλαγές ταχυτήτων στις κατάλληλες στροφές (2000-3000), οδήγηση χωρίς ανούσιες αυξομειώσεις ταχύτητας και πάντα με τη μεγαλύτερη δυνατή σχέση στο κιβώτιο.
Κλιματισμός vs ανοιχτά παράθυρα
Το κλασσικό καλοκαιρινό δίλημμα «κλιματισμός vs ανοιχτά παράθυρα» είναι επίσης καθοριστικό. Συγκεκριμένα, αν η ταχύτητα κίνησης είναι κάτω των 80 χλμ/ώρα, η αεροδυναμική δεν είναι τόσο σημαντική οπότε τα παράθυρα μπορούν να μείνουν ανοικτά. Σε μεγαλύτερες ταχύτητες όμως, τότε ενδείκνυται ο κλιματισμός.
Ποιότητα καυσίμων
Αρκετοί οδηγοί συνεχίζουν να επιλέγουν ακριβότερο καύσιμο με τη λογική ότι μάλλον θα είναι καλύτερο για τον κινητήρα. Ωστόσο, σχεδόν όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα έχουν σχεδιαστεί ώστε να λειτουργούν με απλή αμόλυβδη βενζίνη. Εάν το εγχειρίδιο χρήστη του αυτοκινήτου δεν επισημαίνει τη χρήση «ακριβού» καυσίμου, η χρήση οποιουδήποτε άλλου καυσίμου εκτός από την απλή αμόλυβδη βενζίνη είναι απλά σπατάλη χρημάτων. Τέλος, ένα θέμα που αξίζει να αναφερθεί, είναι η ποιότητα καυσίμου. Τα νοθευμένα καύσιμα εκτός του ότι αυξάνουν κατακόρυφα την κατανάλωση με άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία, καταστρέφουν σταδιακά τον κινητήρα. Κυρίως οι πετρελαιοκινητήρες αλλά και οι βενζινοκινητήρες σε 2η μοίρα είναι επιρρεπείς στο φαινόμενο αυτό, το οποίο αν το παραβλέψουμε μπορεί να αποβεί πολύ κοστοβόρο.
Με τις παραπάνω τεχνικές η κατανάλωση θα κυμαίνεται στα εργοστασιακά πρότυπα και επιτρέπεται στο αυτοκίνητο να λειτουργεί πολύ πιο αποδοτικά.